Ya terkeden değil terkedilen bırakmışsa?
Tüm güzel şarkılar ve en güzel şiirler terkedilme hikayesine atfen yazılmamış mıdır?
Çok büyük bir aşk yaşayarak evlenen arkadaşım ayrılıyordu.
"Sensiz nefes alamıyorum sen benim nefesimsin" diyen bir eş nasıl böyle bir karar almıştı?
Bitti demişti, ben gidiyorum hiç bir şey sorma.
Arkadaşım şoktaydı. Kavga, gürültü herhangi bir şey yoktu.
Sadece BİTTİ.
Ne kadar da kolay...
Gerçi evlilikleri 15 yıl olmuştu ama.
Bu arada "hiç mi bu noktaya geldiğini anladığın bir şey olmadı" diye sordum arkadaşıma.
"Son 3 ay" dedi.
"Artık beni ve çocukları hiç görmediğini fark ettim.
Otomatik pilota bağlamış gibi eve geliyor ve gidiyordu, ne benle ne çocuklarla ilgileniyordu.
Bir problem var mı diye düşündüm hiç bana bir şey söylemedi ,ben de sormadım" dedi.
Sen nasılsın dedim arkadaşıma, şaşkındı.
Korkuyordu şimdi ne yapacaktı çocuklarla.
Eşine sevgi ya da nefret hiçbir şey hissetmiyordu.
Yalnız bir alışkanlık vardı ki bundan sonraki hayatını nasıl yaşayacağını bilmiyordu.
Son bir yıldır dedi arkadaşım,
Farklı bir yaşam hayal etmeye başlamıştım.
Bana çok aşıktı biliyordum, yalnız ben artık nefes alamıyordum.
Gezmek ve eğlenmek istiyordum.
Evle ilgilenmek istemiyordum, yaşadığımız hayat beni çok daraltmıştı.
Yalnız olursam sorumluluklarım olmaz diye düşünüyordum. Eşimi ve çocukları bıraksam hayatım ne harika olur diye düşünürken buluyordum kendimi sık sık.
Sonuçta ben değil o gitti ve çocuklar bana kaldı.
Anne olmak için yaratılmamış olabilir miyim?
Galiba öyle, ev, çocuklar ve eş .
11 yıldır annecilik oyunu oynadım galiba.
Eşimle hayat anlayışlarımız hiç uymuyordu. Yaşamdan beklentimiz o kadar farklıydı ki ve para hep problemdi hayatımızda.
Hep idare etmek çok yorucuydu.
Rahat harcayacak bir bütçemiz durumu farklı noktaya getirir miydi, bilmiyorum.
Herhalde geldiğimiz noktada olmazdık.
Şu anda ne yapacağımı bilmiyorum.
Sorumluluklarımdan kaçarken şimdi sorumluluğun tamamı üzerime kaldı.
"Hiç planın var mı?" dedim.
"Yok" dedi..
Düşündüm de giden mi terk etmişti yoksa kalan mı ?
Comments